Physical inactivity among university employees and the associated factors

Amaç: Nüfus olarak büyük, yürüttükleri görevler açısından farklılık gösteren üniversite çalışanlarının fiziksel aktivite düzeylerine ilişkin bilgi yetersizdir. Bu araştırmanın amacı çalışanlarında hareketsizlik düzeyini ve ilişkili faktörleri saptamaktır. Yöntem: Kesitsel tipteki araştırmada,Rize’de tabakalı rastgele örnekleme yöntemiyle seçilen 348 çalışanına “Uluslararası Fiziksel Aktivite Ölçeği” uygulanarak metabolik eşdeğer oturma süresi hesaplanmıştır. düzeyi “inaktif, orta düzeyde aktif aktif” sınıflandırılmıştır. Çalışanların boy uzunlukları vücut ağırlıkları ölçülmüştür. Gerekli etik idari izinler alınmıştır. İstatistiksel analizlerde Ki-kare Lojistik Regresyon testleri kullanılmıştır. Bulgular: Katılımcıların %63.5’i erkek, %85.9’u akademik personel, %30.7’si sağlık çalışanıdır. Yaş ortalaması 35.6±0.4 yıldır. %38.5’i inaktif, %48.3’ü aktif, %13.2’si saptanmıştır. İnaktiviteyle primer bağımsız değişkenler 35 yaş üstünde olma (OR=2.78), obez (OR=2.37), çalışanı (OR=2.63), düzenli egzersiz yapmama (OR=2.35), evde aleti kullanmama belirlenmiştir (OR=2.30). Ortalama 6 saat/gündür. yapma en çok belirtilen engeller zaman bulamama (%50.6) enerji kalmamasıdır (%22.4). %53.7’si, kurumu hiç destekleyici bulmamaktadırlar. Sonuç: Üniversite hareketsizliğin yaygın olduğu, kişisel özellikler yapılan iş ile olduğu yönünden yüksek riskli değerlendirilmesi, engellerin azaltılması, olanak sağlayıcı kaynakların artırılması önerilmiştir.